چقدر زیبا فرمودند دکتر شریعتی در وظیفه ی ما مسلمانان ، ما آدمیان :
" ما وارث عزیزترین امانتهایی هستیم که با جهاد ها و شهادت ها و با ارزشهای بزرگ انسانی ، در تاریخ اسلام ، فراهم آمده است ، و ما وارث این همه هستیم ، و ما مسئول آن هستیم که امتی بسازیم از خویش ، تا برای بشریت نمونه باشیم : « و کَذلِکَ جَعَلناکُم اُمَّةً وَسَطاً لِتَکونوا شُهَداءَ عَلَی الناسِ وَ یَکونَ الرَسولُ عَلَیکُم شَهیدا» خطاب به ما است .
ما مسئول این هستیم که با این میراث عزیز شهدا و مجاهدانمان و امامان و راهبرانمان و ایمانمان و کتابمان ، امتی نمونه بسازیم تا برای مردم جهان شاهد باشیم ، و شهید باشیم و پیامبر برای ما نمونه و شهید باشد .
رسالتی به این سنگینی ! رسالت حیات و زندگی و حرکت بخشیدن به بشریت بر عهده ی ما ، که زندگی روزمره مان را عاجزیم !
خدایا!... این چه حکمت است ؟ "
